De eerste twee weken
Blijf op de hoogte en volg Maileen
11 September 2014 | Indonesië, Gianyar
Het is vandaag donderdag 11 september 2014 en op dit moment is het 00.30 uur. Best gek dat de avond voor jullie nog moet beginnen, terwijl het hier al tijd is om te gaan slapen. Dat vergeet ik hier soms wel. De tijd vliegt voorbij en dus zal ook ik maar eens iets van me laten horen na hier al bijna 2 weken te zijn.
Ik weet het nog heel goed. De eerste keer dat we het erover hadden om voor onze minor naar Bali te gaan. We waren super enthousiast en zagen het dan ook al helemaal voor ons… rijdend op een scootertje door de rijstvelden op weg naar ons project. Maar wie is school om zomaar te zeggen, ja joh ga je gang! Na veel onderzoekslessen, typen en typen om het vervolgens toch weer te deleten hebben Lotte, Dorieke en ik alle drie een goed onderzoeksplan kunnen opzetten en de examencommissie ervan kunnen overtuigen om onze minor in Bali te mogen doen.
Na veel voorbereidingen en afscheidsfeestjes begon ons avontuur op vrijdag 29 augustus 2014. Om 15.00 uur zat ik in de auto richting Schiphol om vervolgens in het vliegtuig naar Denpasar, Bali te stappen die om 21.00 zou vertrekken. Het besef van 4 maanden op reis gaan was er nog niet, het voelde eigenlijk meer als een soort vakantie. Na afscheid genomen te hebben van m’n ouders en broertje konden we dan EINDELIJK het vliegtuig in. Wat had ik er veel zin in, en het avontuur kon dan ook echt gaan beginnen! Na een vliegreis van 16.30 uur zijn we op zaterdag 30 aug. om 19.30 uur geland in Denpasar. Daar werden we opgehaald door iemand van het Stenden Bali Hotel. Maar vind diegene maar eens… overal staan mensen met naambordjes te zwaaien en te vragen of jij degene bent op wie ze wachten. Uiteindelijk hebben we toch onze chauffeur gevonden en onze reis ging verder door het verkeer van Bali. HET VERKEER. Ik heb nog nooit zoveel mensen op scooters en in auto’s bij elkaar gezien. O MY GOD. Wat een gekkenwerk! Ze rijden hier links (moet je toch even aan wennen als je zelf op de scooter stapt) en ze kennen hier echt geen verkeersregels. Rechts of links inhalen, de weg oversteken en daarbij anderen afsnijden, je auto op een tweebaansweg ertussen drukken zodat het een driebaansweg wordt? Het kan hier allemaal! En dan nog het toeteren! Iedereen toetert hier, ze doen dat om te laten weten dat er iemand aan komt en dat je dus moet oppassen. Heel vreemd om op dat moment in een van die taxibusjes te zitten op weg naar je hotel.
De eerste week op Bali hebben we de toerist uitgehangen om de omgeving een beetje te verkennen. Op maandag zijn we naar Stenden University Bali geweest voor een introductiedag samen met de studenten van de minor eventmanagement. Wij mogen in de gehele periode dat we op Bali verblijven gebruik maken van de faciliteiten van Stenden hier. Dus dat is echt wel handig voor het onderzoek dat we gaan doen. We zijn bijvoorbeeld naar de tempel Tenah Lot en het Waterbompark geweest (Google het even voor de aardigheid, en zoek de climax op). Wij kwamen daar en zagen 2 glijbanen waarvan je denkt… oké daar ga ik later wel vanaf omdat ze zo stijl zijn. Op een gegeven moment sta je dan op het punt om naar die glijbaan te gaan, want van een afstandje valt het toch wel mee… lopen we die trap omhoog en opeens hoorde ik een geluid dat heel erg leek op een valluik. En jahoor! Dit was dus z’n glijbaan die je ook wel eens op plaatjes voorbij ziet komen met z’n luik waar je op gaat staan en dat vervolgens onder je voeten verdwijnt. Maar, ik liet me natuurlijk niet kennen en liep gewoon naar boven. Eenmaal boven aangekomen kreeg ik het toch wel even Spaans benauwd. Je gaat dus in die cabine staan, waarna zij de doorzichtige kap sluiten en je hoort: ONE.. TWO.. THREE.. en daar ga je! Wat een kick!
Ook hebben we afgelopen vrijdag voor het eerst gesurft! Heel erg gaaf om te doen en het ging nog eens goed ook (:
Zaterdag zijn we van het Puri Saron Hotel in Denpasar naar ons project ‘Selukat Learning Center’ in Keramas gegaan. Hier zullen we 12 weken lesgeven en het onderzoek voor onze minor gaan doen. We zijn heel hartelijk ontvangen en kregen een rondleiding en uitleg over de bedoeling van de lessen die we gaan geven. De Engelse lessen zijn altijd van maandag t/m donderdag van 15.30 tot 17.00 en van 17.00 tot 18.30. Ik heb de lessen voor deze eerste week er al weer op zitten en ik kan zeggen dat het erg leuk is om te doen. De kinderen zijn allemaal vrolijk en komen ook meteen op je afgestapt om te vragen wie je bent en waar je vandaan komt.
Aan het begin van deze week, moest ik echt nog heel erg wennen aan alle nieuwe indrukken, gezichten, rituelen en gewoontes en voelde ik me ook nog helemaal niet thuis. Nu na een paar dagen hier les te hebben gegeven en het proberen om je ritme een beetje te vinden moet ik zeggen dat dit al een heel stuk minder is.
Morgen is het vrijdag en dat betekent weekend t/m zondag! Tijd om Bali verder te verkennen, maar voor nu nog een fijne avond in Nederland en slaaplekker alvast!
Heel veel liefs uit Bali xxxx
Ik weet het nog heel goed. De eerste keer dat we het erover hadden om voor onze minor naar Bali te gaan. We waren super enthousiast en zagen het dan ook al helemaal voor ons… rijdend op een scootertje door de rijstvelden op weg naar ons project. Maar wie is school om zomaar te zeggen, ja joh ga je gang! Na veel onderzoekslessen, typen en typen om het vervolgens toch weer te deleten hebben Lotte, Dorieke en ik alle drie een goed onderzoeksplan kunnen opzetten en de examencommissie ervan kunnen overtuigen om onze minor in Bali te mogen doen.
Na veel voorbereidingen en afscheidsfeestjes begon ons avontuur op vrijdag 29 augustus 2014. Om 15.00 uur zat ik in de auto richting Schiphol om vervolgens in het vliegtuig naar Denpasar, Bali te stappen die om 21.00 zou vertrekken. Het besef van 4 maanden op reis gaan was er nog niet, het voelde eigenlijk meer als een soort vakantie. Na afscheid genomen te hebben van m’n ouders en broertje konden we dan EINDELIJK het vliegtuig in. Wat had ik er veel zin in, en het avontuur kon dan ook echt gaan beginnen! Na een vliegreis van 16.30 uur zijn we op zaterdag 30 aug. om 19.30 uur geland in Denpasar. Daar werden we opgehaald door iemand van het Stenden Bali Hotel. Maar vind diegene maar eens… overal staan mensen met naambordjes te zwaaien en te vragen of jij degene bent op wie ze wachten. Uiteindelijk hebben we toch onze chauffeur gevonden en onze reis ging verder door het verkeer van Bali. HET VERKEER. Ik heb nog nooit zoveel mensen op scooters en in auto’s bij elkaar gezien. O MY GOD. Wat een gekkenwerk! Ze rijden hier links (moet je toch even aan wennen als je zelf op de scooter stapt) en ze kennen hier echt geen verkeersregels. Rechts of links inhalen, de weg oversteken en daarbij anderen afsnijden, je auto op een tweebaansweg ertussen drukken zodat het een driebaansweg wordt? Het kan hier allemaal! En dan nog het toeteren! Iedereen toetert hier, ze doen dat om te laten weten dat er iemand aan komt en dat je dus moet oppassen. Heel vreemd om op dat moment in een van die taxibusjes te zitten op weg naar je hotel.
De eerste week op Bali hebben we de toerist uitgehangen om de omgeving een beetje te verkennen. Op maandag zijn we naar Stenden University Bali geweest voor een introductiedag samen met de studenten van de minor eventmanagement. Wij mogen in de gehele periode dat we op Bali verblijven gebruik maken van de faciliteiten van Stenden hier. Dus dat is echt wel handig voor het onderzoek dat we gaan doen. We zijn bijvoorbeeld naar de tempel Tenah Lot en het Waterbompark geweest (Google het even voor de aardigheid, en zoek de climax op). Wij kwamen daar en zagen 2 glijbanen waarvan je denkt… oké daar ga ik later wel vanaf omdat ze zo stijl zijn. Op een gegeven moment sta je dan op het punt om naar die glijbaan te gaan, want van een afstandje valt het toch wel mee… lopen we die trap omhoog en opeens hoorde ik een geluid dat heel erg leek op een valluik. En jahoor! Dit was dus z’n glijbaan die je ook wel eens op plaatjes voorbij ziet komen met z’n luik waar je op gaat staan en dat vervolgens onder je voeten verdwijnt. Maar, ik liet me natuurlijk niet kennen en liep gewoon naar boven. Eenmaal boven aangekomen kreeg ik het toch wel even Spaans benauwd. Je gaat dus in die cabine staan, waarna zij de doorzichtige kap sluiten en je hoort: ONE.. TWO.. THREE.. en daar ga je! Wat een kick!
Ook hebben we afgelopen vrijdag voor het eerst gesurft! Heel erg gaaf om te doen en het ging nog eens goed ook (:
Zaterdag zijn we van het Puri Saron Hotel in Denpasar naar ons project ‘Selukat Learning Center’ in Keramas gegaan. Hier zullen we 12 weken lesgeven en het onderzoek voor onze minor gaan doen. We zijn heel hartelijk ontvangen en kregen een rondleiding en uitleg over de bedoeling van de lessen die we gaan geven. De Engelse lessen zijn altijd van maandag t/m donderdag van 15.30 tot 17.00 en van 17.00 tot 18.30. Ik heb de lessen voor deze eerste week er al weer op zitten en ik kan zeggen dat het erg leuk is om te doen. De kinderen zijn allemaal vrolijk en komen ook meteen op je afgestapt om te vragen wie je bent en waar je vandaan komt.
Aan het begin van deze week, moest ik echt nog heel erg wennen aan alle nieuwe indrukken, gezichten, rituelen en gewoontes en voelde ik me ook nog helemaal niet thuis. Nu na een paar dagen hier les te hebben gegeven en het proberen om je ritme een beetje te vinden moet ik zeggen dat dit al een heel stuk minder is.
Morgen is het vrijdag en dat betekent weekend t/m zondag! Tijd om Bali verder te verkennen, maar voor nu nog een fijne avond in Nederland en slaaplekker alvast!
Heel veel liefs uit Bali xxxx
-
11 September 2014 - 18:48
Cynthia:
Hee schenkel!
Klinkt allemaal super leuk daar! Maar het besef van missen begint nu wel hè want natuurlijk mis je ons super erg haha -
11 September 2014 - 19:46
Melissa:
Hee maileen,
Stoer hoor, klinkt allemaal erg leuk. Heel veel succes.
Groetjes melissa -
11 September 2014 - 20:18
Vincent:
Dat is mooi en vermaak je er nog maar wat maanden.
Groetjes vincent -
11 September 2014 - 22:21
Jolanda:
hey Maileen. Fijn om te lezen dat je het naar je zin hebt. Ik zie er nu al naar uit om je verhalen en ervaringen "live" van je te horen -
12 September 2014 - 11:37
Jorieke Hartmann:
Super Maileen, goed bezig en lekker genieten! Wie doet je wat! Succes en fijn weekend :) -
12 September 2014 - 23:19
Mam:
Hoi lieverd.Leuk om jullie reisverslagen te lezen , dadoor krijgen we toch wat meer idee hoe het daar is en wat jullie ervaan vinden, vondt de verslag v Dorieke ook heel leuk, weer iets anders, nu weet ik ook dat jullie al een Saron op de markt gekocht hebben, willen wij graag allemaal een foto van zien en ook v jullie race scooter,hahaha. wens jullie een super weekend in Lovina met die Dolfijnen. Wachten al op de volgende spannende verhalen. kusje v Pap ,Chris en mij -
13 September 2014 - 00:58
Mam:
Zit nu bij Pap op fariek en net ook de verslag v Lotte gelezen.
Wat erg voor haar dat haar oma overleden is , gelukkig heeft ze aan jou en Dorieke heel veel steun. geef haar maar een DIKKE knuffel en wens haar heel veel sterkte namens ons allen. kusje Mam -
15 September 2014 - 21:48
Karel Eggen:
Hallo Maileen,
Mooi om te lezen wat jullie allemaal meemaken!
Natuurlijk ben je van de glijbaan gegaan na de lessen gym op de Pabo had ik ook niets anders van je verwacht!
Ik wens jullie nog heel veel goede weken voor de klas.
Doe de groeten aan Lotte en Dorieke.
Vriendelijke groeten Karel. -
26 September 2014 - 17:02
Marcel Haagsma:
Dag Maileen,
Eindelijk even de kans gezien om je blog te zoeken en te reageren.
Zoals je weet (via Jasper) hoor ik graag via de mail even hoe het gaat met jullie onderzoek en stage, maar heel goed en leuk om hier te lezen dat jullie het naar de zin hebben. Doen de groeten van mij aan Lotte, Dorieke en Lisa en we houden contact!
Tot ziens op Bali!
vriendelijke groet,
Marcel Haagsma -
12 Oktober 2014 - 12:17
Opa:
Hallo Maileen heb je reisverslagen gelezen en krijg de indruk dat je het daar wel naar je zin hebt.
Geniet er maar van. gr Opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
